Nu toch echt.....Mijn laatste week in New York

Lieve allemaal,

Het is vandaag precies 4 maanden dat ik terug kwam van mijn stage en reis door Zuid-Amerika, wat gaat de tijd toch snel, ik hoor je denken. Maar toen ik net terug was, heb ik van een paar van mijn trouwe lezers gehoord dat ze graag nog wat over mijn week in New York wilden weten en zien…. Dus dit wordt nu echt mijn laatste bericht van deze reis!

Gelukkig kon ik een taxi delen met een van mijn kamergenootjes in het hostel in Lima. De weg naar het vliegveld staat bekend als onveilig, maar daar hadden wij niet echt iets van gemerkt. Maar op het terrein van het vliegveld aangekomen, passeerde we eerst een paar controles en om de terminal in te komen, moest je bij voorbaat al je ticket en je paspoort laten zien. Op het vliegveld van Lima stond een zeer lange rij voor het inchecken en dat bevorderde de sfeer niet echt. Iedereen werd ongeduldig, ook omdat er nog minder dan anderhalf uur voor vertrek tijd op de klok stond. De vliegreis ging van Lima via Atlanta naar New York, zonder problemen. Helaas heb ik niet veel geslapen, maar goed, gelukkig is er tussen Lima en New York geen tijdsverschil. Bij aankomst op het nationale vliegveld van New York stond ik wel “even in de kou”. In Lima was het zo’n 28 graden en in New York rond het vriespunt…. Met een shuttle ben ik naar mijn hostel gebracht, maar aangezien mijn overnachtingsplek “ver” buiten het centrum lag, had ik meteen al een mini tour door de stad gehad. Mijn hostel was geweldig, bij de ingang stonden beveiligingsmannen en je moest elke keer je sleutel laten zien om binnen te komen. Dat hoefde ik na de eerste dag niet meer te doen, want ik liep altijd met mijn rode jas en oranje muts op. Nadat ik mijn spullen op mijn kamer had gezet, waar ik 7 nachten zou verblijven, ben ik naar een mall gegaan. Ik moest meteen even wat zaken regelen, een metrokaart voor 7 dagen kopen (altijd handig, kost $25 en een enkeltje is $2, alleen moet je 15 minuten wachten voor je weer de metro in kan) en ik ben bij een grote boekwinkel geweest, Borders voor de kenners, bij Columbus Circle. Daar heb ik de Lonely Planet gekocht. Net als in alle boekwinkels in Amerika was ook hier een koffie bar en zaten overal mensen te lezen. Daarna ben ik naar een loungebar in diezelfde mall een coctail gaan drinken en heb ik de zonsondergang gezien over Central Park. Toch wel een beetje moe, ben ik terug gegaan naar mijn hostel en een lekker soepje en salade gehaald bij een “gourmet winkel”. Want dat is wel zo, je kan alles kopen in New York! Onder het genot van mijn soepje en salade een leuke film gekeken in het hostel en daarna naar mijn kamer gegaan.

Die eerste avond had ik twee Duitse jongens leren kennen en die vroegen of ik zin had om de volgende dag met hun mee te gaan ontbijten in een echte diner, zoals je die op tv ziet. Als je zag wat die jongens voor een ontbijt kregen, dan worden sommige stereotypes van Amerikanen echt duidelijk. Ik had drie warme wafels met maple syrup, dat kreeg ik natuurlijk nooit op! Na het ontbijt hebben de jongens mij meegenomen naar Soho en Midtown. Daar hebben zij wat geshopt, maar mij ook een beetje laten zien hoe de stad in elkaar zit. Wanneer je dat eenmaal weet, dan is het zo makkelijk. De jongens hebben me laten zien waar de gewone winkels waren en toen liepen we zo tegen het Empire State Building aan. Ik had die dag ervoor al een paar leuke restaurantjes in de buurt van ons hostel gezien en daar zijn we in een echt Mexicaans restaurant gaan eten. Nog een leuke anekdote. De jongens komen uit Kleve, net over de grens bij Nijmegen en papa en mama zijn diezelfde dag naar inderdaad, Kleve geweest om te winkelen. Ondertussen was de kamer in het hostel gevuld met nog een meisje en twee jongens.

De volgende dag ben ik in mijn eentje gaan lopen. Ik had eerst de metro gepakt naar de noord kant van Central Park. Daarna ben ik doorheen gelopen en via de Museum Mile naar Columbus Circle. Het noordelijke deel van Central Park is erg mooi en heuvelachting en veel mensen waren dan ook aan het hardlopen. Ook is er een schaatsbaan en heb ik nog even gekeken naar een ijshockey wedstrijd van een groep junioren. De Museum Mile ligt in de wijk Upper East Side. Een andere naam is voor de straat is 5th Avenue. Hier liggen meerdere musea aan, waaronder het Guggenheim, Metropolitan Museum of Art en het Museum of the City of New York en staan prachtige gebouwen. Tijdens het ontbijt had ik al gelezen waar ik graag heen wilde, maar uiteindelijk ben ik alleen in het Museum of the City of New York geweest. Op aanraden van een reisgenoot ben ik dit museum gaan bezoeken. Het geeft een duidelijk beeld van de geschiedenis van het ontstaan van New York en ook de aanwezigheid van de Nederlanders. Wij zijn zo stom geweest om New York voor 24 florijnen te verkopen. Als we dat toch niet gedaan hadden……Maar goed, vervolgens heb ik een heerlijk broodje met droombrie gemaakt (die ook in Nederland te koop is) in entree van het museum en al etend ben ik verder gaan lopen. Ik ben daarna even in de entree van het Guggenheim geweest, maar dat was zo druk, dat ik toch maar besloot om niet naar binnen te gaan. En dat gold ook voor het Metropolitan Museum of Art. Dus als ik terug ga, moet ik maar daar heen. Ja, je leest het goed. Al vanaf de eerste dag is duidelijk ik dat ik hier nog een keer naar toe ga. Misschien komt dat ook omdat het contrast zo groot was. In Zuid-Amerika is er vooral laagbouw en chaos op straat, in New York zijn de wolkenkrabbers immens hoog en is alles wat meer gestructureerd. Al lopend op 5th Avenue kwam ik steeds meer langs het gedeelte waar de winkels zich bevinden. Ik had gelezen dat hier ook een van de beste chocolaterieën ter wereld moet zijn. Aangezien ik nog steeds geen chocomelk drink, heb ik maar een pot thee genomen met wat overheerlijke bonbons. Het begon al weer donker te worden en ik ben verder met de metro naar Times Square gegaan. Al die lichtjes en afbeeldingen van musicals waren echt indrukwekkend! Ondertussen had ik in het hostel kennis gemaakt met mijn kamergenoten, Jhon en Sonia. Jhon was naar New York gekomen om een koksopleiding te volgen en was nu bezig met zoeken naar werk. Sonia kwam om wat vrienden te bezoeken en om naar een aantal concerten te gaan. Elke avond hebben we gezellig met elkaar de dag door genomen voordat we gingen slapen.

De volgende dag werd ik aangenaam verrast, het had gesneeuwd. Op straat lag een pak van wel 10 centimeter en het was ook erg koud, zo’n 10 graden onder nul! Was dat even een contrast met Lima, waar het 35 graden was. Die dag besloot ik om lekker te gaan shoppen bij Century 21 en Macy’s, twee bekende winkels in New York. Uiteindelijk goed geslaagd met de koop van een zomer en winter jas en een mooie leren tas. Doordat onze buurman had verteld hoe lekker hij en zijn familie hadden gegeten bij het Bubba Gump Shrip restaurant in Miami, was ik nieuwsgierig toen ik het restaurant in New York zag. In het restaurant zijn allerlei film attributen te vinden en foto’s van de acteurs.

Een bezoek aan New York is onlosmakelijk verbonden met de musicals op Broadway. Elke dag zijn er op Times Square bij het ticketbureau nog tickets te koop voor de helft van de prijs. Ruim voordat dit bureau de tickets in de verkoop doet, moet je in een rij gaan staan. Nu is dat niet zo erg, maar die avond ervoor had het dus gesneeuwd en de temperatuur van deze dag was ook nog onder nul! Ik wilde heel graag een musical zien, maar welke. Niet alle musicals hebben tickets over, zoals The West Side Story bijvoorbeeld, maar ik kon kiezen uit oa Shrek, The Phantom of the Opera en Mama Mia. Toen The Phantom in Nederland speelde, was ik te jong om er heen te gaan. Maar nu, nu kon ik er heen. Ik had een kaartje gekocht. Daarna ben ik nog even wat winkels ingegaan zoals de M&M winkel. Ja, je leest het goed, er is een winkel waar ze alleen maar M&M’s verkopen in alle kleuren van de regenboog. Maar ook andere gadgets zoals het Vrijheidsbeeld in M&M versie, sieraden, kleding en andere spullen. Die avond ben ik in een “over the top” restaurant gaan eten. Het was echt een chique zaak en ik voelde me niet echt op mijn gemak met mijn kleding. Hoewel ik mijn spijkerbroek en een bolero van alpaca wol aan had. Gelukkig moest ik een beetje snel eten, want anders zou ik te laat komen voor de voorstelling. Mijn plaats was echt geweldig, ik zat op de 7de rij aan de linkerkant van het podium en dan op de meest rechtse stoel, naarst het gang pad. Dus ik had niemand voor mij en heb echt genoten van de show.

Met nog twee volle dagen te gaan, moest ik gaan kiezen wat ik nog wilde zien en wat ik voor de volgende keer over laat, want er is zo veel te zien en te doen. De een na laatste dag van mijn reis was aangebroken en na een heerlijk ontbijtje in de Metro Diner om de hoek bij mijn hostel, ben ik een aantal beroemde gebouwen gaan bezoeken. Het Crysler Building, Grand Central, de openbare bibliotheek en het hoofdkwartier van de Verenigde Naties. Het bezoek aan de VN was super gaaf, vond ik. Het mooie is dat het terrein van iedereen is, want het is internationaal grondgebied. De rondleiding was erg boeiend en we mochten ook in de algemene vergaderzaal komen. Om bij het VN gebouw te komen heb ik een taxi genomen, alleen om mijn hand op te steken op straat en een taxi aan te houden. Aan het begin van de middag ben ik aan een tour begonnen die in de Lonely Planet staat, die van de Flatiron en Union Square. Een van de belangrijke gebouwen die ik passeerde was natuurlijk de Flatiron, een gebouw in de vorm van een strijkijzer en het geboortehuis van Theodore Roosevelt. Op Union Square was een markt waar ze allemaal boeren producten verkochten. Tijdens de wandeling had ik al een paar leuke restaurantjes gezien en daar wilde ik wel gaan eten. Maar ik wilde ook nog naar het Rockefeller Centre of te wel The Top of the Rock om de zonsondergang te zien. Gelukkig was het een mooie heldere dag geweest en dus een mooie zonsondergang waarbij het aangaan van de lichten van de gebouwen spectaculair was. Daarna ben ik naar een heerlijk Japans restaurant gegaan, maar daarvoor moest ik dus wel terug naar Union Square. Het restaurant heet Butai en is zeker een aanrader. Na een lange dag, was ik moe maar voldaan van alle indrukken en dingen die ik gezien had. Maar mijn laatste dag zou ook erg bijzonder worden, ik zou het symbool van Amerika gaan zien: de Statue of Liberty, het Vrijheidsbeeld.

Mijn laatste dag zou een drukke dag worden. Ik had gelezen over een gratis wandeling door het Financial District en die zou alleen op donderdag worden gehouden en laat dat nu mijn laatste dag geweest zijn in New York. In het Financial District ligt een stukje Nederlandse geschiedenis. De Nederlanders kwamen hier aan en vestigden zich, zo ontstond New Amsterdam. Er staat nog een sokkel met een Nederlandse tekst als herinnering: Nadat de Kamer Der West Indische Compagnie op 22 april 1624 last had gegeven tot den aanleg van Fort Amsterdam…. Ook tijdens deze wandeling weer veel gezien, Bowling Green (waar Peter Stuyvesant zijn boerderij had), de New York Stock Exchange, Trumph Building, de winkel van Tiffany’s en de Charging Bull. Iedereen die de film Hitch heeft gezien kan zich de scene met de stier ongetwijfeld herinneren, juist ja, dat is deze stier. Tijdens deze tour ben ik nog een paar Nederlanders tegen gekomen en samen zijn we met de veerboot langs het Vrijheidsbeeld gevaren. Dit is de goedkope manier, want deze boot is gratis. Je kan ook een andere tour doen en dan ga je naar Ellis Island, het eiland waar het Vrijheidsbeeld op staat. Jammer genoeg kan je dan niet het hele beeld op een foto zetten en sinds de aanslagen van “nine eleven” kon je ook niet meer in het Vrijheidsbeeld. Sinds een paar weken is het weer toegestaan en kan je zelfs naar de kroon om van daaruit naar Manhattan te kijken. Dus dat moet ik de volgende keer dan maar doen. Na de veerboot trip heb ik even afscheid genomen van de Nederlanders en ben ik alleen gaan lopen naar het City Hall en de Brooklyn Bridge. Mijn laatste paar stappen kon ik echt niet meer verzetten maar ik ben tot halverwege de brug gegaan. Ik had die avond met de Nederlanders afgesproken om te gaan eten en naar een jazzclub te gaan. Maar ik was zo moe dat ik alleen ben gaan eten en daarna naar mijn hostel ben gegaan. Ik moest ook mijn tas nog inpakken. Door alle spullen die ik gekocht had paste het niet meer in mijn backpack en kwam ik ver boven de 23 kilo. Dus ik moest nog even een extra tas kopen, maar dat was geen probleem want ik mocht twee tassen van 23 kilo meenemen. Alleen was het jammer dat de winkels al dicht waren. Gelukkig had ik nog tijd om de volgende dag nog een tas te kopen bij de winkel tegenover het hostel. Die laatste dag is altijd raar. Ik was echt klaar om naar huis te gaan en de ochtend vloog dan ook voorbij. Ik zou weer de shuttle nemen naar het vliegveld en moest dan ook 6uur voor mijn vlucht vertrekken. De vlucht verliep zonder problemen en op zaterdag 7 maart landde ik na 6 maanden en 1 week weer op Nederlandse bodem waar mijn ouders, zusje en haar vriend om 8.15 op Schiphol stonden om mij op te halen.

Nou, dit was het dan. Ik hoop dat iedereen met plezier mijn avonturen heeft gelezen. Bij de berichten van Bolivia en Peru staan nog nieuwe foto’s. Als ik in de toekomst weer zo’n mooie reis mag maken dan zal ik zeker mijn website bij houden.

Veel liefs,
Marinda