Rosario, Cordoba en Salta

Lieve allemaal,

ondertussen zit ik in Uyuni in Bolivia, maar jullie hebben mijn verhaal van Rosario en het vervolg nog te goed. Het zal een beetje een ander soort verhaal worden, want ik heb niet echt makkelijk toegang tot internet.

In Rosario woont een oud teamgenootje van mij met wie ik in Terrassa heb gehockeyd. Omdat ik me kon herinneren dat ze daar woonde, dacht ik, ik mail haar en kijk of ze wat met me wilt drinken en de stad wilt laten zien. Wat bleek, ik kon zelfs bij haar blijven slapen!! Ik heb bij haar 5 dagen geslapen en heb zo veel leuke dingen gedaan. Een rondleiding door de stad, drankjes op de boulevard en op de eerste avond een heerlijke typisch Argentijnse asado gehad. Leuk detail was dat we bij de slager onze handtekeningen op een poster moesten zetten. Want mijn oude teamgenoot, Ayelen, was een van de speelsters van het Argentijnse hockeyteam dat goud heeft gewonnen! En toen ze hoorde dat een Nederlandse vriendin speciaal naar Rosario was gekomen, moest die (ik dus) ook een handtekening zetten. De stad Rosario is zo veel relaxter dan BA, ik heb het echt naar mijn zin gehad. Apart was ook om te zien hoe het hockeyveld eruit ziet. Heel anders dan in NL. Het bleek dat ze dit jaar pas hun eerste kunstgras, zand uitgestrooid, hadden neergelegd. We zijn ook nog een keer uit geweest. Dat was ook een avontuur, want we hadden de VIP ingang van een disco die heet Madam en deze ingang was alleen voor 30plussers...Gelukkig was ik al gewaarschuwd en konden we er handig op inspelen, ik sprak geen Spaans en Ayelen zou het woord doen. Waarschijnlijk herkende de uitsmijter haar, want ik mocht met de rest mee naar binnen. De volgende dag ben ik samen met de broers van Ayelen en een vriend naar de andere kant van de rivier gegaan en hebben we lekker even in de zon gelegen. Daarna zijn we een stukje gaan varen en toen werd het in eens erg donker. Het begon te stormen en er kwamen hele hoge golven. Ik heb echt onwijs veel lol gehad op de golven, maar in het midden van de rivier, ging er een alarm af...we hadden geen olie in de motor meer zitten. Dus Gustavo, de jongste broer van Aye heeft toen olie erbij gedaan..... Mooi avontuur en bij thuiskomst een overbezorgde moeder, maar ik kon haar geruststellen dat we nooit in gevaar waren en dat was ook zo.

Na mijn 5 dagen in een 5 sterren overnachting, ik ben echt erg verwend bij de ouders van Aye, ben ik weer in een 6 persoonsslaapzaal in Cordoba terecht gekomen. Daar heb ik eerst even door de stad gelopen en de volgende dag weer een busticket geregeld voor de volgende stop, Salta. Omdat het hoogseizoen is, zijn de plekken schaars. Ik ben een paar dagen in Cordoba gebleven en een van de dagen ben ik samen met twee Aussies naar Alta Gracia gegaan. Het dorpje waar Che Guevarra heeft gewoond. We hebben zijn huis bezocht dat nu een museum is en zijn nog even door het dorpje gelopen. We konden niet te lang blijven want de Aussies moesten de bus hebben. Maar we zijn ook nog in een Jezuiten museum geweest.
De tweede dag in Cordoba, ben ik gaan parachutespringen. Het was fantastisch!! Van de jongens daar een super goede uitleg gehad! Ik heb een dvd en fotos gekregen dus die zijn beschikbaar. Het aller-leukste was dat ik als eerste mocht en dat ik in het vliegtuigje, een cessna, zat en alleen maar genoot van het mooie uitzicht. Tot het moment dat de deur open gaat, denk je nergens aan. Dan val je minimaal 35 sec naar beneden in een vrije val, die van mij was zelfs 40 sec, en dan gaat de parachute open en kijk je naar beneden en dan pas denk je, mijn *** waar ben ik aan begonnen. Ik hang aan een stukje stof op meer dan 1000 meter hoogte. Maar de kick als je beneden bent, is onbeschrijfelijk. Even wat feitjes, we zijn gesprongen van 3175 meter, de parachute ging open op 1300 meter en we hadden een gemiddelde snelheid van 206 km/u.

Na mijn parachutespringen avontuur moest ik richting Salta waar ik een Ierse jongen zou ontmoeten die ik in Ushuaia heb leren kennen. Hij had gelukkig een hostal geregeld, want hij was eerder in Salta en ik kon met de taxi om half 8 in de ochtend er naar toe komen. Ik heb nog even heerlijk geslapen en daarna door de stad gelopen en zijn we gaan kijken wanneer we van Salta naar San Pedro de Atacama konden. Een traject dat erg gewild is en omdat er maar 6 bussen per week gaan, is het moeilijk om een kaartje te krijgen. Uiteindelijk is het gelukt, maar ik zou in totaal 4 dagen in Salta blijven. Dat was de reden om een paar excursies te doen. De ene dag een berg gezien met 7 kleuren, de andere dag op een berg gestaan die 3000 meter boven de zeespiegel lag. Van het ene extreme in het andere. Beide excursies waren fantastisch en zeker de moeite waard. De touroperator was goed, de twee gidsen perfect. Het is onvoorstelbaar dat een land zoveel verschillende landschappen heeft. Van heel groen en koud tot droog en heel heet. In het hostal een leuke groep mensen om me heen gevormd en met een deel daarvan zouden we nog een laatste avondmaal gaan eten. Mijn Argentijnse steak was heerlijk en dit zou tevens de laatste steak zijn, want in Bolivia zal ik echt moeten opletten wat ik eet.

Lieve lezers, de stijl is iets veranderd, ik hoop niet dat het jullie leesplezier bederft ;-) De volgende keer gaat over mijn verblijf en 3 daagse tour van San Pedro de Atacama naar Uyuni en mijn reis van Uyuni via Potosí en Sucre naar La Paz.

Veel liefs,
Marinda