Eerste stage week-----First week at my internship

Hallo allemaal,

Deze week was mijn eerste officiele werkweek op de H.M. Ambassade te Chili. Om jullie een indruk te geven van mijn dagindeling volgt hier mijn ochtendschema De 1e wekker gaat af om 6.45 dan gaat natuurlijk eerst de snooze functie aan, maar ben ik er wel even uit geweest om de verwarming aan te zetten . Vervolgens gaat mijn 2e wekker om 6.50 en bijna tegelijkertijd gaat de snooze functie van de 1e wekker af. Niet echt een fijn geluid, maar je wordt er wel wakker van! Dan ga ik om 7.00 douchen en ontbijten, zodat ik om 7.40 de deur uit kan. Gelukkig woon ik zeer dichtbij het metrostation en meestal kan ik dan om 7.45 de metro pakken. Zeker in de ochtendspits is het erg druk in de metro. Dus soms laat ik de metro voorbij gaan en dan pak ik de volgende. Te lang wachten is niet nodig omdat in de spits de metro in minder dan 1 minuut op de voorafgaande metro rijdt. Ik hoef maar twee haltes met de metro en dan nog 5 minuten lopen naar de Ambassade en de meeste mensen gaan er uit na mijn halte omdat dat een halte is met aansluiting op een andere lijn. Zo ben ik om 7.55 op mijn stage en daar blijven we dan tot 17.00 en op vrijdag tot 15.00. Aan het einde van de dag lopen Jantine en ik vaak naar mijn flat en dan pakt Jantine de metro naar haar huis, want zij moet dan nog 3 haltes. Het is ongeveer 25 minuten lopen op onze hakjes, maar dan hebben we wel even wat frisse lucht gekregen na een dag op kantoor.

Bijzonder is als je het gebouw waar de Ambassade zit binnenkomt, dat je op de liftknoppen buiten de lift aangeeft naar welke verdieping je wilt. In de lift kan je alleen de deur open houden of dicht doen, maar verder niet op verdiepingen drukken. De Ambassade zit op de 13e en 14e verdieping. Op de 13e verdieping is de ingang en ook het consulaat, waar voornamelijk paspoorten en visa worden afgegeven. Om naar binnen te komen moeten wij nog door een soort sluisdeur die alleen met pasjes opengaan, logisch. De Ambassade zit vooral op 14e verdieping. Jantine en ik een mooi kantoor met uitzicht op de Andes, zie de fotos. Het is niet echt een grote Ambassade. Er werken ongeveer 15 personen, waarvan volgens mij vijf Chileens zijn, 1 economische werknemer, 1 werknemer op het consulaat, 2 chauffeurs van de Ambassadeur en plaatsvervangend Ambassadeur en een dame die de kantine en huishoudelijke zaken regelt. Verder zitten er hier vooral Nederlanders en spreken we dus alleen Spaans als we lunchen met de Chilenen in de kantine of als we voor ons onderzoek mensen moeten gaan interviewen. Er is een poltieke, economische en defensie afdeling en ik werk voor de poltieke afdeling.
Begin deze week een gesprek met mijn begeleider gehad over mijn onderwerp. Het is zeer politiek, iets wat ik erg leuk en interessant vind. In Chili zijn er plannen om een nieuw Ministerie van Binnenlandse Zaken en Openbare Veiligeid op te richten. Onder dit ministerie moet ook de politie gaan werken, nu is het zo dat de politie die uit de Carabineros en de Policia de Investigaciones bestaat, onder het Ministerie van Defensie vallen. Misschien moet er ook een nieuwe poltitiemacht worden opgericht, want de Caranineros doen alles. Ze bewaken de landsgrenzen, maar dienen ook de binnenlandse veiligeid en orde. En als er een ongeluk is gebeurd op straat, dan regelen zij ook alles. De politie heeft een goede naam en zijn in tegenstelling tot de politie in andere Latijns en Zuid Amerikaanse landen, niet corrupt. Vele zijn dan ook bang dat als ze onder een ander ministerie vallen, ze hun goede naam kwijt zullen raken en tevens hun bevoorrechte positie. Kortom een zeer interresant onderwerp en deze week heb ik me voornamelijk bezig gehouden met het zoeken naar informatie en het inlezen in het onderwerp. Normaal gesproken is er op maandag een vergadering waar iedereen bij aanwezig is, maar die is deze week niet door gegaan.
Jantine en ik willen graag Salsa lessen nemen, dus maandagavond zijn we na het werk snel naar huis gegaan en hebben we ons omgekleed voor de salsa. Na lang zoeken vonden we het goede nummer, maar zag het huis er een beetje luguber uit en besloten we om niet eens naar binnen te gaan. Er waren ook geen mensen en het was 10 minuten voor dat de les zou beginnen.

Dinsdag zijn we na werk bij mij in de buurt even gaan winkelen en daarna besloten we toch nog even een rondje te maken in het uitgaansgebied. Het was wel etenstijd,dus werden we bijna besprongen door de mensen die je graag in hun restaurant willen hebben. We zijn ook wel een apart verschijnsel, Jantine is blond en heeft blauwe ogen en ik ben donker….Tijdens dat rondje liepen we ook een beetje te zoeken naar plekken waar ze salsalessen geven. Nu hadden we iets gevonden, maar daar gaven ze deze avond een prive feest en vanaf woensdag kan je daar wel dansen. Voordat we bijna weer bij mij thuis waren, liepen we langs een tentje waar ze creps verkopen. Aangezien we in de middag een lunch van Maarten en Hans (plaatsvervangende ambassadeur) hadden aangeboden gekregen, kon er wel wat zoets gegeten worden. Ik had een overheerlijke sandwich met gesmolten kaas en ham, wokgroente en een honing mosterd dressing en een sinasappel banaan sapje.

Woensdag zijn we weer op zoek gegaan naar een salsaplace. Dit keer een tent die door de VVV in mijn deelgemeente is. Santiago bestaat uit een x aantal deelgemeentes en ik woon in Providencia, de Ambassade is in Las Condes en elke deelgemeente heeft ook zijn eigen gemeentehuis en burgerwacht. Dat laatste stelt niet veel voor, hoorde ik van de Chilenen op de Ambassade, want zij moeten toch de Carabineros bellen. De salsatent was nu omgetoverd tot een bar waar de voetbalwedstrijd Chili Colombia werd uitgezonden. Net als in Nederland moet Chili zich ook plaatsen voor het WK in Zuid Afrika. Chili staat nu 4e en is geplaatst, maar dat stonden ze niet voor de wedstrijd tegen Colombia. Ze wonnen met 40 en nu moeten ze nog 2 wedstrijden spelen dit jaar. Een uit tegen Equador en een thuis tegen Argentinie. Daar hoop ik een kaartje voor te krijgen, want het is echt speciaal om een Zuid Amerikaanse pot te zien. Van Leonardo, 1 van de chauffeurs hoorde ik dat het nationale team het leukste en veiligste is om te zien, want bij wedstrijden van de nationale competitie gebeuren iets te vaak gekke dingen. Goed, terug naar de salsa. We waren op de goede plek, maar ze waren gestopt met het geven van lessen……Helaas, weer niet gelukt, maar aankomende woensdag gaan we naar de tent waar we dinsdag waren. Kijken of dat wat is, want er moet wel een beetje bewogen worden. Er is hier zoveel lekkers aan gebakjes, broodjes dar we wel een beetje moeten bewegen
Op kantoor was er nog iets spannends te beleven. Na de lunch, zaten Jantine en ik weer op onze plek en zag ik op het dak van het gebouw aan de overkant twee Carabineros. Tja het is mijn onderwerp en dan zie je ze plotseling overal. Nu ging ik voor het raam staan en zag ik beneden nog meer autos met zwaailichten. Brandweer, politie en nog meer Carabineros. Toen hebben we Gladys (kantine dame) geroepen en die zei dat er misschien we iemand was gesprongen en dat we dat gelukkig niet gezien hadden. Gelukkig was dat niet het geval, wat bleek, er zaten twee glazenwassers vast in hun bakkie op de 14e verdieping! De brandweer haalde nog 2 wagens met van die trappen, maar die waren te kort. Uiteindelijk zijn de twee mannen met het bakje waar ze in zaten omhoog getrokken. Je zou denken, kunnen ze niet door het raam, maar bij deze gebouwen zijn er wel ramen, maar die kunnen niet open. Sensatie sensatie zelfs de Ambassadeur kwam even een kijkje nemen. Want iedereen zit aan de andere kant van de gang en wij zaten eerste rang! Die kerels beleven wel heel rustig, maar geen idee hoe lang ze hebben gehangen zonder dat iemand hen heeft opgemerkt. Al met al waren de brandweermannen toch dik 1uur bezig met het redden van deze glazenwassers. Ben benieuwd of we ze volgende week weer zien.

Donderdag was een beetje een speciale dag, want het was 11 september. En nee, er wordt dan niet aan de 9/11 van Amerika gedacht, maar aan een militaire coupe. Dit jaar was het 35 jaar geleden dat de coupe er was tegen de regering van Allende en waardoor Pinochet aan de macht kwam. In het verleden is het zo dat er dan allerlei rellen of ongeregeldheden in de stad zijn waarbij de Carabineros hard optreden (met waterkanonnen enz). Vooral de Chilenen op de Ambassade spraken hier schande van. Want deze relschoppers zijn jongeren van 14, 15 jaar die niet eens meer weten waar het precies om gaat. De Chilenen gaan naar de begraafplaatsen, herdenken de vermiste en vermoorde mensen in hun familie. Want bijna iedereen heeft wel iemand in zijn of haar omgeving die is verdwenen, gemarteld of vermoord. Helaas worden de ongeregeldheden ook gevoed door de media. Overal op tv is is er aandacht aan de mogelijke rellen die die avond en nacht kunnen uitbreken. Maar ook gaan de mensen eerder naar huis omdat het gevaarlijk zou zijn…. De Ambassade sloot ook eerder, om 15.30 en Jantine en ik zijn nog even de stad in gegegaan. Naar de Cerro de Santa Lucia. Dat is een berg van 710 meter hoog midden in de stad. Voor we daar kwamen werden we al aangesproken door een man en een vrouw, of we wisten wat voor een dag het was (ja de militaire coupe) en dat het erg gevaalijk zou worden om buiten te zijn. Wisten we ook al. Meestal moet je met dit soort dingen voor het donker thuis zijn en dan gebeurt er niets. Vervolgens gaven ze ook gedichten die ze hadden geschreven (ja hoor natuurlijk, de Lonely Planet waarschuwd al voor deze mensen) en of we ze wat wilde geven. Natuurlijk niet! Jantine en ik zijn de Cerro op geweest en hebben genoten van het uitzicht. Jammer genoeg was het bewolkt en dus moeten we nog een keer er heen om mooiere fotos te maken. De Andes is zeer goed te zien, net als een gebouw dat Allende gemaakt heeft en dat nog steeds staat. Het is een foeilelijk gebouw, gebouwd in de stijl van het communisme/marxisme. Want dat was de Allende regering ook een beetje volgens de Chilenen die ik tot nu toe gesproken heb.

Vrijdag was de verjaardag van de Chileense huisgenoot van Jantine. Hij gaf zijn feestje bij een vriend die niet ver van mij vandaan woont. Toen we daar aankwamen, waren we de eerste. We moeten nog even wennen aan de chileense manier van uitnodigen. Als je vanaf 21.00 welkom bent, moet je om 22.30 aankomen. Nog later dan in Spanje! Het was erg gezellig want de parilla (BBQ) werd aangestoken en we werden voorzien van empanadas, worstjes enz. Natuurlijk ontbrak het niet aan drank. Als welkomstdrankje kregen we Chicha (ofzo), een typisch Chileens alcoholisch drankje wat heel zoet is en daardoor doe je er een stukje sinasappel in. We zijn redelijk vroeg weggegaan rond half 1, omdat we de volgende dag graag naar Valparaiso wilde gaan. Een stad langs de kust.

Valparaiso ligt op 1,5 uur rijden met de bus en we hadden om 10.15 de bus genomen op het Centrale busstation. Een retourtje kost 6300 pesos, ongeveer 8 euro. Na aankomst in het busstation van Valparaiso werden we meteen belaagd door bedrijfjes die hun tour aan jouw willen slijten. Wij wilden lekker zelf lopen en hadden al besloten dat we het gedeelte rond de Cerros (bergen) wilden bezoeken. De Cerros zijn bewoond en een aantal zien er erg pittoresk uit. Na onze belagers van ons afgeslagen te hebben (op de vraag hoe lang blijven jullie hier 3 uur zeiden wij. O dat is jammer want onze tour duurt 4 uur), richting de Cerros gelopen. Nu zag je wel dat Valparaiso al een stuk anders is dan Santiago. Hier is het veel meer zoals de typische Zuid Amerikaanse steden. Rommeliger, weinig nieuwe hoogbouw en veel kleurige huisjes. De Cerros waren vooral van afstand erg mooi. Maar dichtbij zie je toch wel dat het een oude bende is. En vraag je je af hoe die huisjes op de berg het houden als er een aardbeving is. Chili ligt namelijk op een breuklijn en daardoor zijn hier aardbevingen en ook vulkaan uitbarstingen (Chaiten in het zuiden). We hebben 2 liftjes naar boven genomen en daar is het uitzicht wel super mooi. Al die huisjes tegen de bergen en al die kleuren. Ik heb mijn fotos er op kunnen zetten, zodat jullie een idee hebben. Toen we de Cerro Alegre bezocht hadden zijn we naar beneden gelopen. Nu weten jullie dat ik niet echt een fan ben van honden en vooral op de Cerros waren juist die beesten veel aanwezig. Een liep er helemaal van boven mee naar beneden, we hebben het Fik genoemd. Maar Fik was niet echt populair bij de andere honden van de Cerro. Hij werd een keer behoorlijk aangevallen door een andere hond. Ik ben dan echt een bangrik en ik stond binnen 2 seconde aan de andere kant van de straat. Maar eigenlijk zijn ze banger voor elkaar dan voor mij want de Chilenen lopen er ook gewoon omheen. Ik moet daar nog een beetje aan wennen. Nadat we Fik hadden achtergelaten, hij staat op de fotos en waarin we vooral veel gezien en gelopen hebben , zijn we aan het einde van de middag weer richting Santiago met de bus gegaan.

In de metro op weg naar huis zijn we BIJNA gerold! Opletten is dus een noodzaak. Gelukkig heb ik goede voelsprieten als het om zakkerollers gaat (toch Mam en Pap, denk aan Barcelona). Jantine hield zich vast aan die handvaten die aan het plafond van de metro zitten en er waren er 3. Dus toen er mensen binnen kwamen, ging zijn van de meest rechter naar de linker. Zodat ander mensen zich kunnen vasthouden. Alleen deed deze kerel wel iets apart. Van de meest rechter ging hij binnen 2 tellen naar de middelste. En had hij zijn ogen gericht op Jantine. Nu weet ik, ze is opvallend, zoals eerder verteld, blond haar en blauwe ogen. Maar hij kwam iets te dicht bij en ik zag zijn hand iets te veel bij haar jaszak dus ik zei al let op je spullen! Daarop draaide die kerel zich om en ging mij aanstaren. Gelukkig sta ik altijd met mijn armen over mijn tas, als of ik een baby vast hou. En het enige wat ik in mijn jaszak heb zitten is een kaartje van de stad en papiertjes. Ook ik voelde zijn hand naar mijn zak en ik keek hem aan…..Poging 2 mislukte zo ook. En 3 tellen later waren we bij de metro halte en stapte hij uit. Vervolgens zei ik tegen Jantine dat we net niet beroofd waren en zij moest eerlijk zeggen dat ze niets gemerkt had, alleen dat die kerel wel raar deed. Met het vasthouden van die handvaten, het kijken enz. Opvallend bij deze kerel was dat hij er zeer netjes uitzag en dat zijn handlanger ook uit de metro stapte, die had Jantine wel gezien alleen ik niet. Maar goed wij ons eerste metro avontuur beleefd en gelukkig is er niets gebeurd. Maar wees gerust, een gewaarschuwd mens telt voor twee!

Gisteren heb ik even lekker uitgeslapen. Als jullie mijn flat zien op de fotos (bij berichtje met titel Gegevens) dan begrijpen jullie dat wel. Na een lekkere douche ben ik richting het centrum van Santiago gegaan met de metro om te gaan wandelen. Daar heb ik La Moneda gezien, het presidentieel paleis (zie foto), het standbeeld ter herinnering aan Allende en nog meer mooie gebouwen (zie fotos). Het was best warm waardoor ik alleen mijn tshirtje aan had. Opvallend was dat ik vandaag bijna geen opmerkingen heb gehoord. Het was zeker op Plaza de Armas, het grote plein, erg druk met allemaal gezinnen, maar ook met gelovigen, waar er dan een staat te prediken op straat en zijn aanhang staat er bij. Ik durfde er geen foto van te maken, maar het was indrukwekkend hoe die mensen er bij stonden. Wat ik wel apart vind, is dat eigenlijk veel kiosken, barretjes en winkels dicht zijn, maar dat de grote warenhuizen zoals Paris (soort Beijenkorf) wel open zijn, net als de supermarkt. Na mijn middagwandeling ben ik lekker naar huis gegaan en heb ik nog wat huishoudelijke klusjes gedaan (waarom gaan die knopen altijd meteen van je nieuwe pak en blousjes af) en aan mijn scriptie gewerkt. Dat is wel het voordeel als je alleen in een flat zit. Je kan doen en laten wat je wilt, ik heb zelf de leiding en merk dat ik het heerlijk vind op de bank te hangen met een Zweedse woordzoeker (ben pas op pagina 14).

Via de Ambassade heb ik een computer te leen gekregen waardoor ik dit verhaal heb kunnen typen en niet naar een internetcafe hoef te gaan. Maar ik moet ook nog wat andere dingetjes doen voor mijn studie dus dat kan ik dan meteen hier via de computer doen. Er moet nog een deel van mijn scriptie geschreven worden en ook een stageverslag. Maar dat kan ik deels op de stage doen.
Zoals jullie weten, ga ik na de stage rondreizen door Zuid Amerika. Ik heb mijn plannen een beetje moeten aanpassen ivm de onrusten in Bolivia. Ik weet niet hoeveel nieuws jullie bereikt heeft, maar het is er te onrustig en daardoor niet veilig (hoewel er nog geen negatief reisadvies van BuZa is gegeven) en ik ga niet het gevaaar opzoeken. Zelfs de Chileense huisgenoot van Jantine, Leo, zei dat het niet oke was om die kant op te gaan. Dus nu zal ik meer van Argentinie en Uruguay gaan zien en in Bolivia alleen de zoutvlakte in het zuiden en via Lima terug reizen via New York naar Amsterdam

Nog even wat dingetjes die opvallen
Als je in de winkel bent en je wilt iets kopen, zoals transformstekker zodat het strijkijzer werkt, dan moet je dat eerst aan meneer 1 vragen en die geeft je dan een papiertje waar op staat wat je gaat kopen, dan ga je naar meneer 2 waar je dat bonnetje aan geeft en die betaal je dan. Vervolgens ga je naar meneer 3 en die heeft je transformstekker ingepakt en dan heb je je stekker eindelijk! Werk verschaffing noemen ze dit.
Als je boodschappen in de super doet, staat er een man of vrouw speciaal om je boodschappen in te pakken. Natuurlijk moet je hem of haar een beetje geld toestoppen als dank voor het inpakken. Meestal heb je het dan over 100 pesos, ongeveer 13 cent..
Jam en mayonaise koop je hier niet alleen in een pot, maar ook in een zak! Net als yoghurt. Wat vaak onhandig is in mijn ogen, want hoe blijft die yoghurt dan in de koekast staan. En het is soms moeilijk om yoghurt zonder smaakje te kopen.
Jantine en ik zijn een opvallende verschijning, dus we worden best wel nagekeken op straat en na geroepen. Ik had de term duo penotti al bedacht, maar deze week hebben we de volgende ook gehoord la rubia y la morena (de blonde en de donkere), la alemana y la hindu (de duitse en de hindustaanse) en de mooiste hoorden we gisteren Yin y Yang (de ying en yang van dat chinese zwart witte teken).
Je hoeft je geen zorgen te maken dat je niet op tijd op je werk komt, want de metro rijd, zeker in de spits om de minuut.
En ze zijn ook hier helemaal gek van voetbal!

Wat ook leuk is om te merken dat het Spaans van Zuid Amerika echt anders is. Niet alleen uitspraken zijn anders, ook woorden. Natuurlijk wist ik dat al, heb natuurlijk wel opget bij Taalkunde van het Spaans. Even een kleine quiz…..wat betekenen de volgende woorden mani, frutilla en arrendar?

Volgende week een kort werkweekje. Want donderdag en vrijdag is het een nationale feestdag in Chili en dus is de Ambassade gesloten.

Verder wil ik jullie bedanken voor jullie berichtjes en mailtjes! Ik vind het erg leuk om te horen waar jullie mee bezig zijn. Het is weer een lang verslag geworden.

Liefs Marinda

De antwoorden zijn pinda, aardbei en huren


-------------------------------------


Dear Friends,

I hope you dont mind me not writing a pice like the above. Cause it takes to long to translate or write it. So here a summary from last week and this week.
My first week in Santiago was oke. The weather could have been better. It was raining and it was cold. Any way, it only can get better. After a marathon journey, I was late for my flight to Atlanta due to traffic jams, so I rebooked my flight to New York and then to Atlanta to get my connecting flight to Santiago. I flew with Delta Airlines and I had so much to drink and to eat that I only ate a bagel in Atlanta before entering the plane to Santiago. I arrived at 7.00 in the morning at Santiago airport, took a shared taxi to the hotel. I slept the whole Atlanta Santiago flight so after a shower I went to the city center and to the Dutch Embassy. The first days I walked al lot to get to know the town and I was looking for a place to stay. I saw a couple of places but I found a nice flat for my own. Its near the supermarket, metro station and shops. There is an other girl, Jantine that also does her internship at the embassy. She lives in a flat at the 10th floor with 4 other people, so I am not affraid that I wont see or meet other people. I love it after the 8hours at the embassy to relax a bit and not have people around. And if I need people around me I go to a bar where they have Twining tea or go to Jantine and we will have dinner togethere or go out.

This was the first week at the embassy. I had a chat with my tutor about the subject. I will write about a new Ministry of Internal Affairs and Public Savety. I will have to investigate whether there has to be created a new police force. Here the police are the Carabineros. The protect the border but also ocupied with internal matters like public saftey. There an institution here and gain a lot of respect from the population. It is an interesing political theme, that I like to investigate. This week I mainly was ocupied with looking for information and reading about the theme. Something I will also do next week. Which will be a short week, due to the national holiday on Thursday and Friday.
During the week I start at 8.00 on the embassy. Fortunatly my flat is near the metro station, so I wake up at 7.00 and take the metro around 7.45 Normally we (Jantine my internshipcollegue) walk back from the embassy to my home, that is about 25 minutes and than she takes the metro to here place. It is nice to walk after a day inside and because spring is on its way the weather is also good.
This week we tried to find a place where the give salsa lessons. But we still havent found something. The first place was in a dark street, and 10 minutes before the lesson should start there was nobody. The second place had a private party when we found it on Tuesday, but there will be lessons on Wednesday. On Wednesday we went to a place recommandant by the turistoffice in my community. Santiago is devided into several communities and each has its owm community house. This place did had lessons but the stoped giving them…..so after one week searching for salsa lessons we still havent found something. Next week we will go to the place where they give lessons on Wednesday. We will see. But I have to do something, cause all the sweets here, that is not good!
Saturday we went to the cost, to Valparaiso. A nice city, with mountains around it. And people live there! I was wondering what would happen in case of an earthcuaque. And Chili is a county where they appear. The view of Valparaiso is lovely, but if you get inside this neibourhoods that are build on those mountains (Cerros) it is not that beautiful. On our way back home in the metro of Santiago we got almost robbed by pickpockets. Fortunatly I always have my bag in my hands as if it is a baby and in my pocket of my jacket I have only maps and rubbish.
Any way I saw the guy acting very nervous and I have a good eye for spotting these types, so I could warn Jantine and we were not robbed. But it was a good reminder to be carfull!

Today I had a lovely walk through the city centre, see the fotos. The weather was great and I saw a lot of interesting buildings. After my walk I went home and relaxed a bit, before starting to write a bit on my thesis.

I have changed my plans after my internship. Because of the problems in Bolivia I will not go there. I will visit the Uyuni saltdessert (not the correct name) but I wont go to Potosi, Sucre and Santa Cruz etc. So I will go to Argentina and Uruguay. But I have to go to Lima, Peru to get my flight home to Amsterdam.

Some things that I noticed
If you buy something you ask it to mister number 1, then pay with minser numer 2 and numer 3 gives you your product.
At the supermarket there is a guy or girl that puts all the grossery in the bags and the only thing you do is give them a 100 peso coin, about 13 euro cent.
During the rushhour, there is a metro within one minute, so no excuse for beeing late at work.
Jantine is blond and has blue eyes so when we walk togeher we are a nice object to look at. I already gave us the name duo penotti (that is like nutella but with white and dark choclate), but we heard la alemana y la hindu, la morena y la rubia and this one I like te most yin e yan. You know the chinese black and white sign.
And the love soccer. I hope to see the match agianst Argenitna in October for the quaification South Africa.

Words are also different, a little quiz. What is the meaning of the following words mani, frutilla en arrendar?

Thank you for you messages, on my site and on facebook. I love to read what you are doing.

Love Marinda

The awnsers are cacahuetes, fresa and alquilar